Persoonlijke ervaringen van enkele cliënten:

Afscheidsbrief aan mijn gokverslaving 1

Door jou raakten wij in contact, waardoor ik in tweeën brak.
Door jou ben ik mezelf verloren, ik wilde niet meer in deze wereld horen.
Door jou kwamen we steeds dichter bij elkaar, elke keer opnieuw ontving jij van mij een groot gebaar.
Door jou ben ik mijn doel voorbij gegaan en heb ik vaak voor de ellende gestaan.
Door jou kwam er veel negativiteit en doodde ik mijn tijd.
Door jou is er woede gekomen, snellere bloedaderen die stromen.
Door jou had ik slapeloze nachten, jij deed alsof je mijn pijn wilde verzachten.
Door jou heb ik schulden staan en is al mijn geld op, maar nu zeg ik STOP !
Door mij laat ik je gaan, een lach i.p.v een traan.
Door mij, neem mijn eigen kracht en zet jou in de wacht.
Door mij los ik de schulden af en vul mijn bankrekening aan, ik zal zeggen, goed gedaan.
Door mij, accepteer ik hulp en praat over mijn gevoel, op weg naar een nieuw doel.
Door mij, sluit ik onze vriendschap, vandaag het besef voor een schone start!

Afscheidsbrief aan mijn gokverslaving 2

Het was allemaal onschuldig toen ik de eerste keer met jou in aanraking kwam. Je liet mij de eerste paar keer veel geld winnen. Dat gaf mij een heerlijk gevoel diep van binnen die niet te beschrijven was. Totdat er opeens van die dagen waren dat ik ook geld kon verliezen. Jij was toen mijn beste vriend omdat ik alles om mij heen kon vergeten. Jij zorgde ervoor dat ik de hele wereld aankon en dat ik geen pijn meer had. De leegte die ik voelde, die vulde jij weer op. Eindelijk had ik een vriend die ervoor zorgde dat ik alles om mijn heen kon vergeten.

Jij kreeg steeds meer grip op mijn leven. Ik had de regie uit handen gegeven. Jij begon te bepalen wat ik wel en niet deed in mijn leven. Door jou heb ik mijn zelf en mijn dierbaren heel veel pijn aangedaan. Door schaamte en de schuld naar mijn familie toe, heb ik jarenlang met pijn moeten leven. Ik was machteloos omdat ik geen controle meer had over mijn eigen leven.

Als ik nu terugkijk op alles, was jij eigenlijk helemaal niet mijn vriend. Want hoe kan een echte vriend een ander pijn doen. Blijdschap met jou was altijd van korte duur. Want op langere termijn heb ik altijd meer pijn geleden dan vreugde. Jij hebt mijn leven voor een lange periode bepaald. Maar nu is het echt genoeg geweest!

Ik ben jou meer dan zat. Ik bepaal zelf wat ik wel en niet doe in mijn leven. Jij maakt het leven van mensen kapot, jij geeft niks om ze. Jij zal nooit meer de macht over mij krijgen. Ik ben de kapitein van mijn eigen schip. Ik bepaal welke koers ik ga varen en niet jij. Jij bent in mijn leven gekomen, maar nu wordt het ook tijd dat je op gaat donderen. Jij zal mij vast uitlachen en denken dat ik niet zonder jou kan. Dat ik jou nodig heb wanneer ik mij klote voel of mentaal erdoorheen zit. Nee, want ik heb nu de liefde en de steun van mijn familie om mijn heen. Wat er ook gebeurt die zullen altijd achter mij blijven staan. Hoe vaak jij het ook probeert. Jij bent verleden tijd voor mij. Ik ga mijn leven leiden zoals ik het wil. Ik zal mensen waken voor jou. Ik zal vertellen wat voor loser jij bent en dat jij ze alleen wilt gebruiken voor je eigen bestwil. Eindelijk heb ik mijn familie weer terug in mijn leven. Die ga jij nooit meer van mij afpakken neppe vriend dat jij bent.

Familielid:

Wij gaan er een dag of 10 tussenuit. Even bijtanken na een turbulente tijd. We willen je nogmaals enorm bedanken voor je tomeloze inzet in de richting van (………). Hij is zichtbaar in beweging met zijn ontwikkeling en wordt inmiddels weer de man die we lang hebben gemist. Vooral de dinsdag avonden vindt hij interessant en leerzaam. Hij is spraakzamer, vrolijker, rustiger, actiever, toegankelijker, minder snel geprikkeld.

Grote complimenten voor jou en je team. Zijn motivatie om door te zetten is groot en dat is echt te danken aan jullie methode en daarnaast alle ondersteuning van iedereen om hem heen. Uiteraard blijven we alert op-  en bezorgd over zijn verslavingsgevoeligheid, maar dat het nu goed gaat is een geschenk.

Boris:

Zeer prettig en effectief. De behandeling is puur gericht op gok/gameverslaving en drukt je met de neus op de feiten. Er is daarnaast goede begeleiding voor de omgeving. Er wordt ook ingegaan op de medisch biologische kant van de verslaving. Dit was voor mij de weg die ik in moest slaan. Dit is de reden waarom gokverslaving apart behandeld dient te worden. Absoluut doen!

Raymond:

Goede en duidelijke behandeling. Ook het benaderen van de omgeving is heel erg belangrijk. Alleen met gok/game verslaafden in de groep zitten is erg goed. Je wordt begrepen. Pak deze kans. Je bent nooit te oud om je verslaving onder controle te krijgen. Schaam je niet, het is nog niet te laat.

Jiven:

Heel veel intense gesprekken die veel impact hebben gehad zo ook de schadebrieven. Hervitas bieden jou de perfecte kans op herstel. Voor mij is het een wereld van verschil.

Anoniem:

Een heel nuttige behandeling waar ik heel veel heb geleerd om met mijn situatie om te gaan. De schadebrieven waren erg confronterend en het familieprogramma blijft heel erg bij. Als je geholpen wilt worden op het gebied van game- of gokverslaving, dan ben je bij Hervitas aan het juiste adres. Het zal je zeker helpen. Ga ervoor.

Brief aan mijn verslaving:

Nog steeds denk ik iedere dag aan de jaren die ik weggegooid heb. Alleen nu met een gevoel van acceptatie en bezinning, en dankbaar voor de verandering, kennis, ervaring en liefde die ik in mijn leven heb mogen ontvangen en meemaken. Hoe ik was voor mijn verslaving: een lief gezin, goede gezondheid, een fantastische baan en een onbezorgde toekomst. Maar toch was het ergens niet genoeg.

Abel:

Vaarwel trouwe klootzak

Je was er altijd als ik je nodig had. Je wist me altijd op te fleuren. Je liet me alle stress, emotionele pijn en zelfs verveling vergeten. Je was er altijd, trouw en op de goede momenten. Wat was je een Goede vriend!

Stiekem kroop je in mijn bloed. Stiekem kroop je in mijn hersenen. Stiekem kroop je in mijn hart. Stiekem nam je me over. Wat was je een Gluiperd.

Je vermoordde mijn emoties. Je vermoordde mijn werk. Je vermoordde mijn allerliefste dierbaren. Je vermoordde mijzelf. Wat was je een Klootzak.

Het paard van Troje, het was je bijna gelukt. Bijna, want deze oorlog win je niet. Ik ben en blijf nu sterker. Ik voel, beleef en leef weer. Ik kreeg van jou een fantastische nieuwe ik. Dankjewel trouwe klootzak, f..k you!

Ontkennen van je verslaving

In het begin toen ik in aanraking kwam met het gokken had ik alles onder controle.

Ik heb bepaalde dingen in mijn leven meegemaakt waardoor op een gegeven moment het gokken een soort uitlaatklep voor mij werd. Het ging ook vaak niet om het winnen van geld, maar gewoon om nergens aan te denken. Op een gegeven moment zie je door de bomen het bos niet meer. Je komt in een diepe put terecht waar je niet meer uit kan komen. Je probeert jezelf wijs te maken dat het je gaat lukken om uit die put te komen. Maar tevergeefs, elk keer als ik probeerde om uit die put te komen, ging het weer mis. Er waren genoeg momenten in mijn leven dat ik bijna de top bereikt had maar dan viel ik er weer in. Wat ik wil zeggen dat ik geen controle meer had over mijn gokverslaving. Ik begon mij eenzaam te voelen, had nergens meer zin in, ging contact met mensen vermijden. Ik leefde in een wereld met alleen maar pijn en ellende. Ik ging werken omdat het moest en niet omdat ik het leuk vond om te doen. Ik werd depressief waardoor het slapen ook niet meer goed ging. Er waren genoeg periodes in mijn leven dat ik niet gokte. Elke keer als ik wilde stoppen ging het mis, omdat ik die drang weer kreeg om te gaan gokken.

Op een gegeven moment was mijn familie achter gekomen dat ik aan het gokken was. Ik bleef ontkennen dat het niet zo was. Dat heeft zo een hele poos geduurd. Ik schaamde mij zo erg voor mijn familie, dat ik niet in hun buurt wilde komen.

Ik kon mijn ouders niet meer in de ogen aankijken door de pijn die ik ze bezorgd had.

Het gokken had niet alleen impact op mijn leven maar ook op die van mijn dierbaren. Elke keer als een familielid een gesprek aan ging met mij over het gokken, werd ik boos. Ik had daar geen zin in en wilde het liefst vluchten. Mijn leven bestond letterlijk uit een leugen. Je bedriegt en manipuleert vrienden en familie om maar te kunnen blijven gokken. Ik was machteloos omdat gokken voor alles ging.  Je bouwt schulden op waardoor je elke keer terug gaat en denkt ik moet dat geld terug winnen wat ik verloren heb. Diep van binnen weet je dat het je nooit gaat lukken, maar toch blijf je het doen.

Tot dat er een dag kwam dat een aantal familieleden voor mij stonden en vertelden dat het nu wel genoeg is geweest. Toen pas kwam echt het besef hoeveel pijn ik ze bezorgd had met mijn gokverslaving. Ik voelde alleen maar liefde vanuit hun kant. Hun doel was niet om mij aan te vallen, maar juist om mij te helpen. Dat was voor mij het moment dat ik niet meer wilde ontkennen. Ik begon het te accepteren, omdat ik het vluchten zat was. Ik voelde mij zo opgelucht toen ik het begon toe te geven aan mijn familie over dat ik een gokverslaving had.

Je maakt je eigen leven en die van jouw naasten kapot. Met behulp van mijn familie ben ik toen uiteindelijk hulp gaan zoeken. Er moest wat veranderen want dit kon zo niet langer door gaan. Zonder mijn familie was het denk ik mij niet gelukt om de eerste stap te zetten. Ik wilde weer onder de mensen komen. Hechte band met mijn familie opbouwen en aan hen laten zien dat ik echt wil gaan veranderen.

Zolang je blijft ontkennen dan kom je geen stap vooruit. Ik spreek dit uit ervaring. Wie wil nou de rest van zijn/haar leven in pijn en ellende leven.

Het is nooit te laat om hulp te gaan zoeken en de controle over je eigen leven weer terug te krijgen. Betrek iemand in je omgeving bij die jij 100 procent kan vertrouwen, want alleen ga je het niet redden. Ook al durf jij het aan niemand te vertellen, jij kan altijd contact opnemen met bijvoorbeeld Hervitas voor meer informatie. Uit schaamte en schuld naar mijn familie bleef ik het altijd ontkennen. Achteraf ben ik mijn familie zo dankbaar voor, want dat was net die ene duwtje die ik zo hard nodig had. Gokken is chronische progressieve ziekte en dat kan je door middel van een paar pillen helaas niet wegtoveren. Als ik het kon terugdraaien dan had ik veel eerder toegegeven aan mijn familie. Leven met een geheim dat wil toch niemand!

Jurriaan:

Een aanrader! Samen met ervaringsdeskundige therapeuten is mijn verslaving direct en grondig aangepakt. Zij wisten precies hoe ze het moesten oplossen.
Een groep met alleen gokverslaafden is heel goed. Er is veel beter begrip en herkenning. Super.

Bart:

Was in behandeling bij een generieke verslavingsinstelling en werd verwezen naar Hervitas. Wat een verschil. Veel meer inleving en herkenning, veel opener en doortastender. Ook familie en vrienden werden er bij betrokken. Neem de stap, echt doen. Ga gewoon op intake en luister, ook omdat er bij Hervitas echt naar je geluisterd wordt.

Chris:

Zeer effectieve behandeling die je weer met beide benen op de grond zet en zeker er voor zorgt dat je het wel uit je hoofd laat om weer te gaan gamen.

Anoniem:

Programma is goed te combineren met ‘normale’ dagelijkse activiteiten. Ondersteuning van omgeving en/of familie mag nog intensiever. Twijfel niet meer, ga nu bellen. Mij heeft het fantastisch geholpen.

Jasper:

Hervitas is echt gericht op game- en gokverslaving en dat was bij mijn andere behandelingen niet zo. De behandeling heb ik ervaren als zeer goed, goede uitleg en zeer professioneel. Overweeg jij om in behandeling te gaan? Ga het dan doen. Hervitas helpt echt!

Afscheidsbrief aan mijn verslaving:

Op 23 juli 2018 was ik aan het eind van de drieweekse behandeling bij de stichting Hervitas, specialisten in game- en gokverslaving, te Zeist. […] Openheid, eerlijkheid en proactiviteit zijn belangrijke pijlers waar ik me op kan en ga richten. Ik heb enorm veel gehad aan de behandeling. Dat is de reden dat ik middels deze brief per direct met terugwerkende kracht afscheid neem van jou.

Gedicht van een moeder

Iedere donderdagmiddag nodig wij de omgeving van onze client (partner, vader, moeder, familie, vrienden) uit samen de therapie te volgen. Dit zijn bijna altijd fantastisch indringende en mooie middagen waar veel inzicht en steun verkregen wordt. Het bijgevoegde gedicht geeft een ieder die een (gok)verslaafde in zijn/haar omgeving heeft steun. Dit gedicht is geschreven door een moeder van een gokverslaafde nadat zij onze omgevinsgmiddag had bijgewoond.
 
Gedicht geschreven door de moeder van een gokverslaafde zoon

We slaan onze ogen neer, uit angst, verdriet, onmacht en woede

Om te verbergen, te verhullen, niets te doen vermoeden.

Om vooral onze kwetsbaarheid niet aan anderen te laten zien.

Want als deze zichtbaar is dan breken we misschien.

Waar zijn we dan zo bang voor? Wie houden we voor de gek?

Zodat de buitenwereld mij echt kan zien.’ Is dat de reden waarom ik mijzelf zo bedek?

Als ik voorzichtig mijn ogen weer opensla kijk ik eens goed om mij heen.

Zie ik de mensen waarvan ik houd Ben ik niet meer alleen.

Kijk ik in hun ogen, zie ik hun eigen kwetsbaarheid daar.

Blijf ik langer kijken ontmoeten we echt elkaar.

Voel ik liefde, verbondenheid, vriendschap, voel ik mij echt gezien.

Zet ik vrij een nieuwe stap

Bedankje van een cliënt