Gokverslaafde Jason: ‘Ik zag als een berg tegen deze behandeling op, maar ik heb er zoveel uitgehaald’
In behandeling gaan voor je game- of gokverslaving is voor velen een spannende stap. Het betekent toegeven dat je verslaafd bent en een pittige periode tegemoet gaan waar je jezelf gaat tegenkomen. Ook Jason stelde het daarom lange tijd uit. Maar uiteindelijk is hij blij dat hij zich aanmeldde bij Hervitas. Een kort interview met hem over zijn ervaringen.
Zocht je meteen hulp toen je merkte dat je verslaafd aan gokken was geworden?
‘Nee, ik heb heel lang tegen een behandeling aangeschopt. Ik zag dan ook enorm tegen deze behandeling op. Maar ik heb er geen spijt van. Het was heel intensief, maar ik heb er zoveel uit kunnen halen voor mezelf.’
Kun je vertellen wat je hebt geleerd?
‘Ik ga niet zeggen dat ik niet meer denk aan gokken, want die gedachten zijn een gewoonte geworden helaas. Maar ze gaan nu wel hand in hand met de gedachte “Waarom wil ik nu dan gokken?” Vaak kan ik het dan herleiden en als dat mij even niet lukt, zoek ik een vervangend iets wat voor mij de rust terugbrengt zoals wandelen, een leuke serie kijken of even bij iemand langsgaan.’
Heeft de behandeling ook effect op de relatie met je omgeving?
‘Zeker. Gisterenavond heb ik nog de kernkwaliteiten-opdracht met mijn ouders gedaan. Mijn moeder kwam uit op eigenzinnig en mijn vader op bescheiden. Niet heel verrassend, maar samen met mijn kwaliteit gestructureerd geeft het wel weer aanleiding tot een gesprek. We kunnen elkaar niet veranderen, maar wel proberen elkaar te begrijpen en ons bewust van die kwaliteiten te zijn als het gaat om onze communicatie.’
Heb je vertrouwen in de toekomst?
Jazeker. Ik weet dat ik er nog lang niet ben, maar de behandeling bij Hervitas heeft me zoveel handvatten gegeven, waardoor ik met vertrouwen een gokvrije toekomst tegemoet ga. Voorheen als ik gedachten over gokken had en het kon niet of ik wilde het niet, dwong ik mezelf er niet aan te denken, totdat ik toch weer moest gokken.
Nu kan ik die gedachten aangaan, zonder dat het onrust veroorzaakt en dat is voor mij een heel prettig gevoel.
Ik kijk met een heel goed gevoel terug op de 3 weken dat ik in behandeling ben geweest en zal dan ook regelmatig de nazorgavonden blijven bezoeken om mezelf op het rechte pad te houden en te leren van anderen.’